Broddeltherapie

De verstaanbaarheid of begrijpelijkheid van het vertelde wordt verstoord

Broddelen

Broddelen is een veelvoorkomende vloeiendheidsstoornis, maar wordt niet altijd duidelijk herkend. Doordat bij broddelen ook herhalingen van woorden en klanken voorkomen, wordt het vaak verward met stotteren. Er zijn ook mensen bij wie zowel kenmerken van stotteren als broddelen aanwezig zijn. Voor de therapie is het belangrijk om hier duidelijk inzicht in te krijgen.
Bij een persoon die broddelt wordt het spreektempo onvoldoende aangepast aan de motorische, talige of communicatieve eisen van het moment. Je begint al te spreken voordat het spraakplan voldoende is afgerond. Hierdoor wordt de verstaanbaarheid of begrijpelijkheid van het vertelde verstoord.

Aanleg

Net als bij stotteren is er bij broddelen vaak sprake van een genetische component. Het komt bij vijfentachtig procent van de mensen die broddelen voor dat iemand in de familie ook spraaktaalmoeilijkheden of vloeiendheidsproblemen heeft (gehad). Voor de oorzaak van broddelen zijn er aanwijzingen dat het een probleem is in het centrale zenuwstelsel, waar steeds meer over bekend wordt. Broddelen kan pas echt vastgesteld worden bij een leeftijd van rond de tien jaar, omdat het spreektempo bij jongere kinderen vaak nog te laag is om invloed te hebben op de verstaanbaarheid en het daarnaast lastig is om broddelen te onderscheiden van een taalontwikkelingsstoornis. Ook komt het voor dat broddelen pas op een latere leeftijd tot uiting komt in bijvoorbeeld de adolescentie of vroege volwassenheid.

Kenmerken

Net als stotteren kan broddelen ook in verschillende gradaties voorkomen. Soms heeft iemand enkel een aantal kenmerken van broddelen en ervaart daar in het dagelijks leven nauwelijks hinder van. Hij krijgt uit zijn omgeving frequent te horen “wat zeg je” of wordt door anderen gewezen op de onduidelijke of snelle manier van praten. De verstaanbaarheid kan ook beïnvloed worden door het weglaten of verplaatsen van klanken en het in elkaar schuiven van woorden.

Het kan voorkomen dat iemand naast een snelle, onnauwkeurige manier van spreken ook moeite heeft om een verhaal in logische volgorde te vertellen of moeilijk tot de kern van een verhaal kan komen. Dit uit zich doordat pauzes op onlogische momenten worden geplaatst, woorden en zinsdelen worden herhaald of de zinsmelodie een afwijkend patroon volgt. Beurtwisseling en oogcontact zijn daarbij soms ook lastig. Bij deze kenmerken kan er ook sprake zijn van broddelen.

Vaak heb je als persoon die broddelt minder in de gaten dat je onvloeiend of onduidelijk spreekt. Het kan zijn dat je wel merkt dat een ander je niet begrijpt of slecht verstaat, maar het is moeilijk om aan te geven wat er nou precies mis gaat. Als je iemand bent die broddelt kan dit je onzeker maken, je het idee geven dat je een slechte spreker bent of andere negatieve emoties en gedachten bezorgen. Omdat broddelen een onbekendere stoornis is, weet je misschien ook niet dat dit een vloeiendheidsstoornis is, waar therapie voor bestaat.