Voordat ik naar Marlies ging was ik al een paar keer bij andere therapeuten geweest, en dat hielp de hele tijd niet. Maar na de eerste afspraak met Marlies had ik er al een goed gevoel bij, wat ik bij de andere therapeuten niet had. Dus ik keek erg uit naar de volgende afspraken.
Ik had een opleiding gekozen wat uiteindelijk een verkeerde keuze bleek. Ik had het niet naar mijn zin, het stotteren speelde daarin een grote rol. Ik moest een presentatie geven op school op een ouderavond en daar zag ik heel erg tegen op. Ik wilde die presentatie ook echt niet doen. Zo merkte ik dat ik tegen veel problemen aanliep met het stotteren en ben ik bij Marlies gekomen. Toen ik uitlegde waarom ik naar het Stottercentrum wilde bood zij aan om op mijn school naar een vergadering te gaan van alle docenten van mijn school en daar uit te leggen wat stotteren doet met een puber. Nadat Marlies op mijn school dat heeft uitgelegd ging het al stukken beter op school, ik had het gevoel dat alle docent en zelfs leerlingen begrepen waar ik mee zat.
Aan het begin van de therapie vond ik het al spannend om iets te vragen bij en receptie, en zelfs de kleinste dingen vond ik al spannend. Bij Marlies vertelde ik alles waar ik tegen aanliep en zo hebben we samen een soort plan gemaakt van hoe we dit gaan aanpakken. Bij sommige oefeningen aan het begin zag ik het nut er niet van in, maar uiteindelijk snap je waarom je de oefening doet en zie je ook dat het helpt. Ik kreeg ook veel opdrachten mee naar huis, dus dan ben je er de hele week mee bezig en niet alleen in dat ene uurtje per week.
Ik vond het soms wel erg moeilijk om juist de dingen te moeten doen als opdracht die ik normaal niet durfde, bijvoorbeeld wat vragen bij de receptie. Maar door die opdrachten ging het elke keer steeds makkelijker en uiteindelijk dacht ik er niet meer bij na en ik deed het.
Voor mijn nieuwe school moest ik beter zijn in Engels en uiteindelijk heb ik dat geleerd door naar Los Angeles te gaan voor 3 maand lang. Dankzij Marlies durfde ik daar in mijn eentje naar toe, als ik niet naar deze therapie was geweest dan was ik nooit naar Amerika geweest. Puur omdat ik het niet had gedurfd vanwege mijn spraak.
Ik heb er heel veel aangehad dat Marlies me over een denkbeeldige drempel heeft geholpen, en de uitdaging aan te gaan. Na bijna een jaar in therapie te zijn geweest en 3 maanden Amerika, gaat mijn spraak goed en denk er niet meer aan! En daar ben ik haar erg dankbaar voor!