Mijn hele leven heb ik al last van stotteren. Ik heb verschillende soorten therapie gevolgd, waaronder logopedie en de Del Ferro methode. In 2010 begon ik met een nieuwe masteropleiding, waar ik veel moest presenteren. Omdat ik merkte dat het stotteren mij steeds meer dwars begon te zitten, ben ik daarom begonnen met stottertherapie bij Marlies. Waar we vooral aan gewerkt hebben is het accepteren van en het omgaan met gedachten over stotteren.
Wat ik vooral prettig heb gevonden aan de therapie is dat het mij geholpen heeft om op een realistische manier met het stotteren om te gaan. Ik stotter soms nog steeds, maar ik heb nu geleerd om het te relativeren en om het niet ‘te groot’ te laten worden. Als stotteraar heb je soms het gevoel dat alles in je leven beïnvloed wordt door het stotteren. Onder andere door de oefeningen en de gesprekken met Marlies heb ik geleerd dat het stotteren mij niet hoeft te definiëren.
Ik heb ook veel gehad aan de groepstherapie. Het is heel prettig om te praten met mensen die weten hoe lastig het soms is om te stotteren en die elk hun eigen manier hebben om daar goed mee om te gaan. Maar daarnaast heb ik daar ook gemerkt dat stotteraars enorm stoere mensen zijn met een groot relativeringsvermogen en een nog groter gevoel voor humor. Het is niet verkeerd om daar bij te mogen horen!